Twierdza Kłodzka to fortyfikacje obronne zajmujące powierzchnię około 30 hektarów. Jest to w rzeczywistości aż kilometr szerokości na którym znajduje się zabytek. Zdecydowanie to jedna z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji na Dolnym Śląsku.
Ale dlaczego jest tak popularna i dlaczego tak chętnie odwiedzana przez turystów?
Gdzie zobaczyć Twierdzę Kłodzką? W Minieurolandzie!
W Minieurolandzie również możecie podziwiać miniaturę tej skomplikowanej budowli o wielu zawiłych korytarzach. Jest to makieta, która jako jedyna ze względu na swój rzeczywisty obszar (aż kilometr szerokości!) stworzona została w skali 1:50.
Dodatkową atrakcją jest fakt, że wyłącznie nasi goście będą mieli okazję zobaczyć zabytek z lotu ptaka. Jest to możliwe, dzięki specjalnie usytuowanej nad obiektem kładce. Mali i duzi mogą stąd podziwiać zawiłość korytarzy, jednocześnie pozostając w otoczeniu pięknej roślinności. Trzeba przyznać, że militarne mury tworzą niezwykle oryginalny kontrast w sąsiedztwie 70 000 różnorodnych gatunków kwiatów.
Goście Minieurolandu mogą podziwiać rozległość Twierdzy Kłodzkiej ze specjalnie stworzonej do tego celu kładki.
Zbudowana w Minieurolandzie kładka nad Twierdzą Kłodzką cieszy się ogromną popularnością!
Makieta Twierdzy Kłodzkiej przedstawiona w Parku Miniatur Minieuroland w Kłodzku (skala 1:50)
A jeśli o historii mowa…
Twierdza Kłodzka – Góra Zamkowa
Została ona wybudowana według planu króla pruskiego, Fryderyka II na Zamkowej Górze, obecnie nazywanej Górą Forteczną.Góra zamkowa znacząco dominuje nad panoramą miasta i widoczna jest z wielu miejsc w centrum.Gdyby dłużej zastanowić się nad powstaniem tej monumentalnej budowli, historia murów jest bardzo długa.Na samym początku, w roku 981 na miejscu obecnej twierdzy powstał wczesnośredniowieczny gród. Przy jego budowie celowo obrany został punkt strategiczny przy drodze ze Śląska do Czech. Całość została natomiast znacząco umocniona w roku 1129. Prastare miasto otoczono wtedy murem i wałami.Na stoku góry w roku 1179 został wybudowany kościół Św. Wacława bezpośrednio związany z osadą targową. Tak też wszystko się zaczęło, gdyż był to zalążek przyszłego miasta jakie miało powstać.Na przestrzeni lat wieku XIII-XIV gród przeistoczył się w zamek, który na skutek wojny trzydziestoletniej był wielokrotnie niszczony i przebudowywany. W roku 1459 zaczął pełnić funkcje obronne. W tym czasie stopniowo tereny umiejscowione u jego podnóżu zaczęły się rozrastać.W roku 1742 Śląsk oraz cała Ziemia Kłodzka zostały przejęte przez Prusy, co doprowadziło do radykalnej przebudowy głównej twierdzy. To właśnie Austriacy po opanowaniu miasta wznieśli na miejscu fortyfikacji nowoczesny zamek z kurtynami i rawelinami według planu Jakuba Carove. Punkt ten został wtedy ufortyfikowany półbastionem, połączonym z bastionem Nowym, Alarmowym.
Kłodzko i zamek w 1737 r, na litografii Friedricha Augusta Pompejusza z 1862 r.
Po zajęciu Śląska przez Fryderyka II w 1769 roku zamek został definitywnie rozebrany a na jego miejscu powstał donżon, czyli wieża łączący w sobie funkcje głównie mieszkalne. Był on także centralnym punktem obronnym twierdzy, otoczonej łańcuchem bastionów, redut, kleszczy i fos wewnętrznych. W donżonie tym znajdują się trzypoziomowe kazamaty i magazyny o głębokości dochodzącej do 20 metrów. W nich z kolei znajdowała się zbrojownia, apteka, laboratorium oraz szereg pomieszczeń dla załogi. Na obecnym terenie powstały bastiony: Wysoki, Dolny, Widokowy oraz Kleszcz Tumski. Warownia jest otoczona suchymi fosami o głębokości 10 metrów.
Twierdza Kłodzka w czasie II wojny światowej
Twierdza Kłodzka przed II wojną światową odegrała jeszcze jedną ważną rolę w obronie Śląska, podczas wojny francusko-pruskiej w latach 1806-1807. Mimo, iż w czasie ostatecznego szturmu wszystko wskazywało na to, jakoby miała ona zostać zdobyta (generalny gubernator Śląska podpisał wtedy kapitulację) nigdy do tego nie doszło. Stało się tak za sprawą pokoju zawartego w Tylży, który to nie dopuścił do przejęcia twierdzy. Ważną informacją jest również fakt, iż w walkach tych wzięły udział dwa szwadrony ułanów polskich. Z biegiem czasu jednak, twierdza przestała stanowić arenę działań wojennych. Została uznana za przestarzałą pod względem militarnym. W tamtym czasie przestano w nią inwestować i zaczęła funkcjonować jako ciężkie więzienie jak i służyć skoszarowaniu obecnych żołnierzy.W korytarzach natomiast utworzone zostały chodniki minerskie służące do wysadzenia w powietrze wrogich armat podciągniętych w pobliże murów twierdzy.
Chodniki minerskie, Twierdza Kłodzko
W czasie II wojny światowej wnętrze twierdzy przeznaczone było do przetrzymywania w nim jeńców wojennych, dezerterów niemieckich czy szpiegów podejrzanych o działania na szkodę III Rzeszy, pod nadzorem SS i Abwehry.W latach 1940-1943 była także filią obozu Gross-Rosen, gdzie stworzono miejsce kaźni oraz funkcjonujący obóz pracy. Część została również wykorzystana w celach produkcji dla niemieckiej firmy AEG, gdzie przymusowi pracownicy wytwarzali głównie amunicję do łodzi podwodnych, samolotów oraz czołgów. Działalność ta trwała nieprzerwanie do marca 1945 roku, w którym została całkowicie zniesiona w obawie przed wkroczeniem Armii Czerwonej.
Twierdza dziś
W latach 1945-1946 w Twierdzy Kłodzkiej stacjonowała Armia Radziecka, a następnie, gdy w 1946 roku została przekazana Wojsku Polskiemu zamknięto jej wrota i pozostawała niedostępna, aż do roku 1960 gdy oficjalnie uznano ją za zabytek i udostępniono turystom.Zwiedzić można zaledwie 10 procent całości. Wedle uznania może być to podróż indywidualna bądź też z przewodnikiem, który ubrany w historyczny mundur odkryje przed zainteresowanymi wszelkie fakty związane z jej powstaniem.Z bastionów kończących wycieczkę po twierdzy podziwiać można w tym momencie panoramę miasta oraz rozciągające się pasmo Sudetów.
Mamy ogromną nadzieję, że wpis Was zaciekawił i był dla Was przydatny!
